باورهای نادرست در مورد ازدواج (بخش دوم)

صرف مذهبی بودن نمی تواند ملاک انتخاب همسر باشد.
 

چکیده: در نوشتار پیشین بیان شد که برای داشتن یک زندگی موفق باید باورهای درست در ازدواج را آموخت و از باورهای نادرست دوری جست. در این نوشتار در ادامه باورهای نادرست در ازدواج به پنج مورد دیگر اشاره می کنیم. با ما همراه باشید .

تعداد کلمات 1071 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

 

افرادی که این تفکر را دارند، دنبال یک فرد کامل و تقریبا بی عیب و نقص هستند و به این ترتیب بسیاری از فرصت های طلایی را از دست می دهند. چون همیشه معایبی برای رد طرف مقابل پیدا خواهند کرد. در حالی که همسر کامل وجود ندارد و اساسا فلسفه ازدواج شروع با حداقل معیارهای لازم و اساسی و تلاش برای رسیدن به حداکثرهای ایده آل (رشد و نمو) است.احتمال موفقیت و خوشبختی در ازدواجی بیشتر خواهد بود که تجانس و تشابه بین زوجین بیشتر باشد و اگر یکی خیلی بر‌تر از دیگری باشد، دیر یا زود رابطه دچار مشکل می‌شود.
کمال گرایی نوعی خصوصیت شخصیتی میباشد که با وجود آن، فرد سعی می کند کاملا بی نقص بوده و هیچ ایرادی نداشته باشد و از طرفی نیز برای خود استاندارد‌های فوق غیرعقلانی دارد. همچنین افراد کمال گرا افرادی هستند که نسبت به خود و نسبت به دیگران، نگرشی بسیار انتقادی دارند.
انسان به طور طبیعی خواستار خوبی و کمال است و این تمایل به کمال‌گرایی در انسان تقریبا کامل و بی‌عیب و نقص به خودی خود ایرادی ندارد. ایراد آنجاست که مقوله کمال‌گرایی به صورت نابهنجاری درآید، چرا که ابعاد ناسالم کمال‌گرایی با کمبود اعتماد به نفس، روان رنجوری و آسیب‌های کمی در ارتباط است.
افراد کمال گرا ، نخست مجموعه‌ای از اهداف غیر قابل دسترس را ردیف می‌کنند. در گام بعدی در رسیدن به این اهداف شکست می‌خورند، زیرا دسترسی به آن اهداف غیر ممکن می‌باشد. در گام بعدی ، زیر فشار میل به کمال و ناکامی مزمن غیر قابل اجتناب ناشی از آن، خلاقیت و کارآمدی آنها کاهش می‌یابد. و بالاخره این روند، افراد کمال گرا را به انتقاد از خود و سرزنش خود هدایت می‌کند که نتیجه این روند نیز عزت نفس پایین می‌باشد. این مسایل ، احتمالا اضطراب و افسردگی نیز به همراه خواهد داشت.
 

عشق نیرویی بنیادی است که بصورت دلبستگی و ایثار به طرف مقابل خود را نشان می دهد.(اریکسون(
از منظر روانکاوی در عشق، ما یک نفر را بالا می بریم و ویژگی هایی را به او نسبت می دهیم تا چسبیدن خود را به او توجیه کنیم.
عشق لازمه ی ازدواج موفق است اما کافی نیست. عشق عنصر کلیدی در ازدواج است اما ازدواجی که فقط و فقط بر پایه عشق باشد، نوعی تصمیم گیری احساسی است و اصولا تصمیم گیری های احساسی قابل اعتماد نیستند. مثلا تصور کنید که آیا عاشق به یک رشته ورزشی یا هنری، می تواند الزما موفقیت فرد در آن رشته را تضمین کند؟
نیازهاى عاطفى و غرایز دیگر در ایام جوانى، آدمى را به سوى «دوست داشتن و عشق ورزیدن» سوق مى‏دهد که البته این یک امر طبیعى و غریزى است و کمتر مى‏توان راهى براى گریز از آن پیدا کرد.
آنچه در این مقوله اهمیت دارد، کنترل عقلایى بر احساسات و پرهیز از مخاطراتى است که ممکن است بر تصمیم گیری های انسان اثرگذار باشد و پرهیز از تصمیم گیری های احساسی به جای تصمیم گیری های عاقلانه است البته تمام این صحبت ها به این معنی نیست که علاقه قلبی و محبت و دوست داشتن هیچ نقش و جایگاهی ندارد چرا که اگر شخص مورد نظر تمام معیارهای یک همسر مناسب را داشته باشد ولی نسیت به او محبت نباشد ،  زندگی یا این شخص نمی تواند یک زندگی سعادتمندانه و لذت بخش باشد بلکه صحبت این است که ملاک تصمیم گیری نباید دوست داشتن باشد و در واقع جدای از دوست داشتن باید فرد مورد نظر را ارزیابی کرد و درباره او تحقیق کرد و از دخالت دادن احساسات و علاقه در این مراحل جلوگیری کرد.
 

 برخی افراد به امید تغییر طرف مقابل، وارد رابطه می‌شوند؛ اما واقعیت این است که مسئله کلیدی در ازدواج، پذیرش دیگری با همه معایب و خوبی‌هاست که نیازمند انتخاب با چشم باز است. به­ علاوه هیچ آدمی قدرت تغییر دیگری را بدون خواست او ندارد. به عبارتی می‌توان گفت ازدواج انسان ­سازی نیست؛ بلکه یک انتخاب است
تغییردادن افراد بعد از ازدواج یکی از اشتباه ترین تصمیماتی است که می توانید در سرتان داشته باشید. اشتباه ترین و البته خطرناک ترین! یکی از اصلی‌ترین دلایل میل به تغییر دادن همسر، ایده‌آل‌گرایی است؛ به این معنی که وقتی به دنبال ویژگی‌های ایده‌آل و مافوق تصور هستیم و این ویژگی‌ها را در عالم واقعیت در کسی پیدا نمی‌کنیم‌، تصمیم می‌گیریم با کسی که صرفاً ظاهرش را پسندیده‌ایم ازدواج کرده و بعد از ازدواج، او را تغییر داده و آن ویژگی‌های آرمانی را در او ایجاد کنیم! کاری که البته غیر ممکن است.
دلیل این نگاه هر چه باشد، نتیجه یکی است: ازدواج نه تنها تغییر دهنده یک طرف به نفع طرف دوم نیست، بلکه حتی فرآیند تغییر را هم آسان‌تر نمی‌کند‌ و برعکس، خصوصیات و ویژگی‌های نامطلوب را بزرگ‌تر و برجسته‌تر نیز می‌نماید و صفات نهفته را شاخص‌تر، یا اقلاً آشکارتر می‌کند‌.
 

 ایمان یکی از شرائط لازم و ضروری است اما نمی توان تنها به آن اکتفا کرد. معیارها و ملاک هایی که در انتخاب همسر باید در نظر گرفت دو نوع است
الف . آنهایی که رکن و اساس اند و برای یک زندگی سعادتمندانه حتما لازم اند.
ب . آنهایی که شرط کمال هستند و برای بهتر و کاملتر شدن زندگی اند و بیشتر به سلیقه و موقعیت افراد بستگی دارد
و لذا علاوه بر ایمان شخص، لوازم دیگری نیز باید در ازدواج مورد دقت و توجه قرار گیرد.
 

گاه افراد برای جلب رضایت والدین خود ازدواج می‌کنند و ملاک‌ها و معیارهای شخصی خود را نادیده می‌گیرند. این به معنای نبود ملاک و معیار نیست؛ بلکه همچون آتشی زیر خاکستر هر لحظه ممکن است در جریان زندگی مشترک سربرآورد
می‌توان گفت ازدواج مهم‌ترین تصمیم و انتخاب هر فرد در زندگی است و مسلما عواقب این انتخاب قبل از هرکس، گریبان گیر خود فرد است. بنابراین زمانی که فرد خود انتخاب می‌کند، مسئولیت آن را به عهده می‌گیرد و برای بهتر شدنش تلاش می‌کند.
 
منبع: درس‌نامه مهارت‌های زندگی با رویکرد ازدواج و خانواده
نویسنده: گروه نویسندگان پورتال فرهنگی راسخون